Hierbij de verzamelde spreuken:
"Als het op is worden we zuinig"
"Spreek alleen wanneer je de stilte kunt verbeteren."
"Er gaat meer boven je petje dan eronder. (Toon Hermans)"
maandag, september 18, 2006
De eeuwige strijd
Voor een renner die alleen maar ambities op de vlakke nederlandse polderwegen heeft is het niet zo van belang, een extra kilootje weegt dan letterlijk wat minder zwaar. Maar ikke wil de Marmotte fatsoenlijk volbrengen. Over wat kilo's in de bergen betekenen later meer.
Wat is er aan de hand?
Na in zo'n 3 maanden tijd bijna 10 kilo te zijn kwijt geraakt vond ik dat ik in de weekende de teugels wel wat mocht laten vieren... Dit weekend ben ik in galop geraakt met als gevolg dat ik zo'n 1,5 kilo meer op de weegschaal mocht noteren. Ben ik nu depri.....nee want ik weet hoe ik het op moet lossen en ga weer vrolijk door op de ingeslagen "gezonde"weg. Voor die mensen overigens die denken dat ik als gratenbaal door het leven ga moet ik ze teleurstellen, mijn gewicht is momenteel zo'n 86 kg bij een lengte van 1,84 mtr. Doelstelling is om dit jaar onder de 85 kg af te sluiten en dat de komende 50 jaar te handhaven. Alleen (en echt alleen) voor de marmotte wil ik proberen (tijdelijk) op de 80 kg uit te komen!
Wordt vervolgd!
Wat is er aan de hand?
Na in zo'n 3 maanden tijd bijna 10 kilo te zijn kwijt geraakt vond ik dat ik in de weekende de teugels wel wat mocht laten vieren... Dit weekend ben ik in galop geraakt met als gevolg dat ik zo'n 1,5 kilo meer op de weegschaal mocht noteren. Ben ik nu depri.....nee want ik weet hoe ik het op moet lossen en ga weer vrolijk door op de ingeslagen "gezonde"weg. Voor die mensen overigens die denken dat ik als gratenbaal door het leven ga moet ik ze teleurstellen, mijn gewicht is momenteel zo'n 86 kg bij een lengte van 1,84 mtr. Doelstelling is om dit jaar onder de 85 kg af te sluiten en dat de komende 50 jaar te handhaven. Alleen (en echt alleen) voor de marmotte wil ik proberen (tijdelijk) op de 80 kg uit te komen!
Wordt vervolgd!
zondag, september 17, 2006
Rare jongens, die wielrenners
Nadat ik op zaterdag behoorlijk diep was gegaan tijdens een training, besloot ik op zondag het eens rustig aan te doen.....herstellen heet dat. Klein rondje eiland Tholen op het programma, gemiddelde tussen de 27 en 29 km per uur met een lekker klein verzetje.
Tot zover dat plan!
Want zoals wel eens meer gebeurd kwam ik onderweg een andere "renner" tegen. Hij draaide zo'n 100 meter voor me de weg op richting de oesterdam, met een klein tussensprintje kroop ik in zijn wiel om in 1e instantie even uit de wind te zitten (windkracht 5 en westenwind) en daarna gezellig een praatje aan te knopen. Nadat we door het tunneltje de Oesterdam opdraaiden probeerde hij mij uit het wiel te rijden! Op dat moment nam de wielrenner het over van het verstand. In plaats van rechtsaf naar het buitendijkse fietspad (Is een echte aanrader) volgde ik mijn "concurrent" de oesterdam op... De brug stond open dus stonden we zij aan zij te wachten op het vertrek. Inmiddels was het verstand weer een beetje teruggekeerd en nadat de bomen open gingen dacht ik rustig aan op kop te gaan rijden, windje mee dus zo'n 36 in 't uur ging vrij relaxt en dan konden we ondertussen de strijdbijl begraven....Maar nee, na zo'n kilometer zag ik de colnago classic hard overnemen, het tempo schoot door naar 45 km per uur, soms zelf 47. Na de oesterdam kop over kop te hebben genomen, nam mijn tegenstander met een "ik ga hier links"(via de carpoolplaats onder door de brug bij de kreekraksluizen) afscheid en ikzelf draaide wat verderop naar links om over de brug richting hoogerheide te fietsen....Brug op, 30 kilometer op de teller in 35,6 gemiddeld, voelde ik pas hoe diep ik gegaan was, ondertussen keek ik naar rechts waar ik onder mij mijn medestrijder zag fietsen, zo'n 4 tanden lichter, op het binnenblad zichtbaar vermoeid.....Rare jongens, die wielrenners........
Deze week: 273 km op de teller...lekker weer...prima getraind.
Tot zover dat plan!
Want zoals wel eens meer gebeurd kwam ik onderweg een andere "renner" tegen. Hij draaide zo'n 100 meter voor me de weg op richting de oesterdam, met een klein tussensprintje kroop ik in zijn wiel om in 1e instantie even uit de wind te zitten (windkracht 5 en westenwind) en daarna gezellig een praatje aan te knopen. Nadat we door het tunneltje de Oesterdam opdraaiden probeerde hij mij uit het wiel te rijden! Op dat moment nam de wielrenner het over van het verstand. In plaats van rechtsaf naar het buitendijkse fietspad (Is een echte aanrader) volgde ik mijn "concurrent" de oesterdam op... De brug stond open dus stonden we zij aan zij te wachten op het vertrek. Inmiddels was het verstand weer een beetje teruggekeerd en nadat de bomen open gingen dacht ik rustig aan op kop te gaan rijden, windje mee dus zo'n 36 in 't uur ging vrij relaxt en dan konden we ondertussen de strijdbijl begraven....Maar nee, na zo'n kilometer zag ik de colnago classic hard overnemen, het tempo schoot door naar 45 km per uur, soms zelf 47. Na de oesterdam kop over kop te hebben genomen, nam mijn tegenstander met een "ik ga hier links"(via de carpoolplaats onder door de brug bij de kreekraksluizen) afscheid en ikzelf draaide wat verderop naar links om over de brug richting hoogerheide te fietsen....Brug op, 30 kilometer op de teller in 35,6 gemiddeld, voelde ik pas hoe diep ik gegaan was, ondertussen keek ik naar rechts waar ik onder mij mijn medestrijder zag fietsen, zo'n 4 tanden lichter, op het binnenblad zichtbaar vermoeid.....Rare jongens, die wielrenners........
Deze week: 273 km op de teller...lekker weer...prima getraind.
maandag, september 11, 2006
Mijn achilleshiel
Volgens wikipedia is de achilleshiel het volgende:
Een achilleshiel is een fatale zwakke plek in een anderszins onkwetsbaar iets.
De naam is afgeleid van de Griekse held Achilles die de hoofdrol in de Ilias van Homerus vervult. Hij was bij zijn geboorte door zijn moeder, de zeegodin Thetis als kind in het water van de Lethe, een rivier in de onderwereld gedompeld om hem onkwetsbaar te maken. Zij moest hem daarbij wel ergens vasthouden, en dat deed zij bij zijn hiel. Dit was dan ook de enige kwetsbare plek op zijn lichaam en werd uiteindelijk zijn ondergang in de strijd tegen Troje: Paris raakte hem met een giftige pijl. De sage verwijst daarbij duidelijk naar het feit dat wanneer de grote pees in de hiel van de mens (toepasselijk Achillespees genoemd) doorgesneden of beschadigd wordt, dit kreupelheid betekent.
Mijn achilleshiel is daadwerkelijk mijn rechter achillespees....In voorbereiding op de marathon van Etten-leur (jawel ik probeer ook nog hard te lopen, persoonlijk record staat op 3 uur 47 minuten) heb ik deze pees wederom overbelast/beschadigd. Gevolg zo'n 3 weken niet op het carbon ros, in diezelfde 3 weken totaal geen sport, hetgeen bij mij ernstige gevoelens van onbehagen oplevert...
Met andere woorden:
Ik word er goed chagerijnig van.
Nu eindelijk 3 weken verder lijk ik enigszins hersteld en mag ik weer...De eerste trainingsrit na zo'n periode vind ik altijd bijzonder, het lijkt wel of je vliegt..... inmiddels weer zo'n 160 km getraind in 3 dagen en "IT FEELS GREAT".....
Een achilleshiel is een fatale zwakke plek in een anderszins onkwetsbaar iets.
De naam is afgeleid van de Griekse held Achilles die de hoofdrol in de Ilias van Homerus vervult. Hij was bij zijn geboorte door zijn moeder, de zeegodin Thetis als kind in het water van de Lethe, een rivier in de onderwereld gedompeld om hem onkwetsbaar te maken. Zij moest hem daarbij wel ergens vasthouden, en dat deed zij bij zijn hiel. Dit was dan ook de enige kwetsbare plek op zijn lichaam en werd uiteindelijk zijn ondergang in de strijd tegen Troje: Paris raakte hem met een giftige pijl. De sage verwijst daarbij duidelijk naar het feit dat wanneer de grote pees in de hiel van de mens (toepasselijk Achillespees genoemd) doorgesneden of beschadigd wordt, dit kreupelheid betekent.
Mijn achilleshiel is daadwerkelijk mijn rechter achillespees....In voorbereiding op de marathon van Etten-leur (jawel ik probeer ook nog hard te lopen, persoonlijk record staat op 3 uur 47 minuten) heb ik deze pees wederom overbelast/beschadigd. Gevolg zo'n 3 weken niet op het carbon ros, in diezelfde 3 weken totaal geen sport, hetgeen bij mij ernstige gevoelens van onbehagen oplevert...
Met andere woorden:
Ik word er goed chagerijnig van.
Nu eindelijk 3 weken verder lijk ik enigszins hersteld en mag ik weer...De eerste trainingsrit na zo'n periode vind ik altijd bijzonder, het lijkt wel of je vliegt..... inmiddels weer zo'n 160 km getraind in 3 dagen en "IT FEELS GREAT".....
Abonneren op:
Posts (Atom)