De ergotrainer

In deze periode van daglicht tussen 08:00 en 16:30 komt er niet veel van om op de weg te trainen... Ik ben fel tegenstander van trainen met een lampje, ik vind het te link en daarnaast ook gewoon niet leuk. Dan maar op de Ergotrainer...of zoals we dat vroeger noemden "de rollen".
In sommige gevallen is de ergotrainer meer een "EGO"trainer, je haalt snelheden die je bij een normale training op de weg zelden haalt....maar meestal komt dat omdat je vergeten ben om de "watts" op te voeren.

Ik heb een zogenaamde Tacx flowtrainer en zit in de garage voor de televisie..
Anders is er namelijk geen klap aan. In het verleden wel eens geprobeerd om het met alleen muziek vol te houden maar dat was geen succes.

De grootste problemen op de roller zijn:
Vochtverlies, verveling en kans op overtraining.

Ooit heb ik eens maar liefst zo'n 120 km doorgebracht op de trainer, tijdens Parijs-Roubaix Heb ik overigens wel een week last van gehad, bleek ik toch een beetje te veel vocht te hebben verloren. Maximale tijd die ik er nu op doorbreng is 2 uur.

Hardlopen

Vandaag mee gedaan aan een halve marathon, genaamd de grote zakloop in Nisse (zeeland). Gezien de trainingsarbeid (minimaal!) viel de tijd niet tegen, namelijk 1 uur 43 minuten en 53 seconden. Slecht 1 minuut en 42 seconden verwijderd van mijn persoonlijk record.

Niet slecht dus....

Waarom loop ik nou eigenlijk, want ik was toch van plan om "la Marmotte"te volbrengen. Nou eigenlijk is het heel simpel, met lopen ben je veel flexibeler (een uurtje of anderhalf en het zit er weer op), je kunt het in de avonduren doen, en je houdt er je basisconditie prima mee op peil.

Dus ik blijf lekker lopen...

KSF'en en prestatie indicatoren

Gisteren (de 21e november) mijn vader eindelijk van IC...en naar de zaal. Hij is er nog lang niet maar het gaat gelukkig de goede kant op. Nu ook weer eens wat tijd om na over mijn voorbereiding naar de TOCHT... Want ik kan niet zonder schema, ik heb een schema nodig om mijzelf te motiveren en te sturen.

Naast mijn werk ben ik ook freelance docent aan een hogeschool waar ik het vak "integrale kwaliteitszorg"probeer te verzorgen. In dit vak heb ik het dan ook regelmatig over Kritische succesfactoren en zogenaamde prestatieindicatoren.

Wat zijn dan nou eigenlijk:

1. Kritische succesfactoren: zaken waar een organisatie/individu in kan of wil uitblinken (dát waar succes mee wordt geboekt).
2. Prestatie-indicatoren: meetbare grootheden die een verband hebben met de succesfactoren (dát waaraan je het succes afmeet).
3. Normen of doelen: de gewenste score op een prestatie-indicator, dát waarmee je bepaalt of er daadwerkelijk sprake is van succes (wel of geen feestje).

Nou daar ga ik dan:
KSF: uitrijden "la Marmotte" in goud

Prestatie indicatoren: Trainingskilometers(1), kwaliteit trainingskilometers(2), gewicht(3).

Normen: (1) in relatie tot schema, afwijking maximaal 10% (2) Geen afwijking (3) in relatie tot schema, afwijking max 1%.

In mijn schema gebruik ik de volgende methodiek:

klik hier

En dat vertaalt zich dan naar een weekoverzicht:

klik hier

Een schema gemaakt voor de laatste 25 weken voor de marmotte. In totaal zo'm 6000 km als voorbereiding op het grote spektakel... ik hou jullie op de hoogte.

nb: zie link naar het schema!

Afwezig!

Daar ben ik dan weer....Nog steeds middenin een hectische fase van ons/mijn leven..Vader ernstig ziek...wereld op zijn kop. Al 5 weken heen en weer rennen naar het ziekenhuis waar mijn vader op IC wordt verpleegd....

Omdanks dat ik een behoorlijke afkeer heb van dit soort veelgebruikte oneliners, maar dan gaat de spreuk "alles is maar betrekkelijk" behoorlijk op....

Maar wat ik in de laatste 5 weken wel heb gemerkt hoe afhankelijk het lichaam van de geest is...

Die sportieve uitspattingen die ik heb gedaan in de laatste weken werden erg gestuurd door de emotie die ik had...Ging het weer ietsje beter met mijn vader....liep ik een nieuw persoonlijk record op de 5 km... Ging het kut! Kwam ik niet vooruit op mijn race fiets...

Hieruit blijkt maar weer dat om optimaal te kunnen presteren, het ook tussen de oren goed moet zitten...

Gelukkig gaat het iets beter en zal ik weer proberen op regelmatige basis iets te publiceren...

Dan toch maar even de resultaten vanaf mijn laatste post.
wk 38: 90 km fiets
wk 39: 100 km fiets
wk40: 85 km fiets en 5 km lopen
wk 41: 25 km lopen
wk 42: 120 km fiets
wk 43: 50 km fiets en 8 km lopen

totaal ytd 2006: 3500 km fiets en 320 km lopen

Spreuk van de week

Hierbij de verzamelde spreuken:

"Als het op is worden we zuinig"
"Spreek alleen wanneer je de stilte kunt verbeteren."
"Er gaat meer boven je petje dan eronder. (Toon Hermans)"

De eeuwige strijd

Voor een renner die alleen maar ambities op de vlakke nederlandse polderwegen heeft is het niet zo van belang, een extra kilootje weegt dan letterlijk wat minder zwaar. Maar ikke wil de Marmotte fatsoenlijk volbrengen. Over wat kilo's in de bergen betekenen later meer.

Wat is er aan de hand?

Na in zo'n 3 maanden tijd bijna 10 kilo te zijn kwijt geraakt vond ik dat ik in de weekende de teugels wel wat mocht laten vieren... Dit weekend ben ik in galop geraakt met als gevolg dat ik zo'n 1,5 kilo meer op de weegschaal mocht noteren. Ben ik nu depri.....nee want ik weet hoe ik het op moet lossen en ga weer vrolijk door op de ingeslagen "gezonde"weg. Voor die mensen overigens die denken dat ik als gratenbaal door het leven ga moet ik ze teleurstellen, mijn gewicht is momenteel zo'n 86 kg bij een lengte van 1,84 mtr. Doelstelling is om dit jaar onder de 85 kg af te sluiten en dat de komende 50 jaar te handhaven. Alleen (en echt alleen) voor de marmotte wil ik proberen (tijdelijk) op de 80 kg uit te komen!

Wordt vervolgd!

Rare jongens, die wielrenners

Nadat ik op zaterdag behoorlijk diep was gegaan tijdens een training, besloot ik op zondag het eens rustig aan te doen.....herstellen heet dat. Klein rondje eiland Tholen op het programma, gemiddelde tussen de 27 en 29 km per uur met een lekker klein verzetje.

Tot zover dat plan!

Want zoals wel eens meer gebeurd kwam ik onderweg een andere "renner" tegen. Hij draaide zo'n 100 meter voor me de weg op richting de oesterdam, met een klein tussensprintje kroop ik in zijn wiel om in 1e instantie even uit de wind te zitten (windkracht 5 en westenwind) en daarna gezellig een praatje aan te knopen. Nadat we door het tunneltje de Oesterdam opdraaiden probeerde hij mij uit het wiel te rijden! Op dat moment nam de wielrenner het over van het verstand. In plaats van rechtsaf naar het buitendijkse fietspad (Is een echte aanrader) volgde ik mijn "concurrent" de oesterdam op... De brug stond open dus stonden we zij aan zij te wachten op het vertrek. Inmiddels was het verstand weer een beetje teruggekeerd en nadat de bomen open gingen dacht ik rustig aan op kop te gaan rijden, windje mee dus zo'n 36 in 't uur ging vrij relaxt en dan konden we ondertussen de strijdbijl begraven....Maar nee, na zo'n kilometer zag ik de colnago classic hard overnemen, het tempo schoot door naar 45 km per uur, soms zelf 47. Na de oesterdam kop over kop te hebben genomen, nam mijn tegenstander met een "ik ga hier links"(via de carpoolplaats onder door de brug bij de kreekraksluizen) afscheid en ikzelf draaide wat verderop naar links om over de brug richting hoogerheide te fietsen....Brug op, 30 kilometer op de teller in 35,6 gemiddeld, voelde ik pas hoe diep ik gegaan was, ondertussen keek ik naar rechts waar ik onder mij mijn medestrijder zag fietsen, zo'n 4 tanden lichter, op het binnenblad zichtbaar vermoeid.....Rare jongens, die wielrenners........

Deze week: 273 km op de teller...lekker weer...prima getraind.

Mijn achilleshiel

Volgens wikipedia is de achilleshiel het volgende:
Een achilleshiel is een fatale zwakke plek in een anderszins onkwetsbaar iets.
De naam is afgeleid van de Griekse held Achilles die de hoofdrol in de Ilias van Homerus vervult. Hij was bij zijn geboorte door zijn moeder, de zeegodin Thetis als kind in het water van de Lethe, een rivier in de onderwereld gedompeld om hem onkwetsbaar te maken. Zij moest hem daarbij wel ergens vasthouden, en dat deed zij bij zijn hiel. Dit was dan ook de enige kwetsbare plek op zijn lichaam en werd uiteindelijk zijn ondergang in de strijd tegen Troje: Paris raakte hem met een giftige pijl. De sage verwijst daarbij duidelijk naar het feit dat wanneer de grote pees in de hiel van de mens (toepasselijk Achillespees genoemd) doorgesneden of beschadigd wordt, dit kreupelheid betekent.

Mijn achilleshiel is daadwerkelijk mijn rechter achillespees....In voorbereiding op de marathon van Etten-leur (jawel ik probeer ook nog hard te lopen, persoonlijk record staat op 3 uur 47 minuten) heb ik deze pees wederom overbelast/beschadigd. Gevolg zo'n 3 weken niet op het carbon ros, in diezelfde 3 weken totaal geen sport, hetgeen bij mij ernstige gevoelens van onbehagen oplevert...

Met andere woorden:
Ik word er goed chagerijnig van.

Nu eindelijk 3 weken verder lijk ik enigszins hersteld en mag ik weer...De eerste trainingsrit na zo'n periode vind ik altijd bijzonder, het lijkt wel of je vliegt..... inmiddels weer zo'n 160 km getraind in 3 dagen en "IT FEELS GREAT".....

De Renner

De Renner van Tim Krabbe is voor mij een van die weinige boeken die ik regelmatig uit de kast pak om het te herlezen.

"Meyrueis, Lozère, 26 juni 1977. Warm, bewolkt weer. Ik pak mijn spullen uit mijn auto en zet mijn fiets in elkaar. Vanaf terrasjes kijken toeristen en inwoners toe. Niet-Wielrenners.
De leegheid van die levens schokt me."

De eerste letters van het boek de Renner, geschreven door Tim Krabbe.
In het boek staat de "ronde van de Mont Aigoual" centraal maar dat is naar mijn mening slechts een middel om Krabbe's passie voor wielrennen onder woorden te brengen, volgens mij had hij ook over de ronde van Lutjebroek even boeiend kunnen vertellen over een van zijn grote passies, het wielrennen. Voor de echte liefhebbers onder ons is het herkenbaar, meevoelbaar en lijkt na 2 bladzijden al of je meedoet in de koers.....Ben je een echte wielerfanaat....LEES DIT BOEK!

En Oh ja, je kunt de ronde van Mont Aigoual natuurlijk ook zelf fietsen.

Zondag 27 augustus 2006

Op een wederom regenachtige zondag in augustus defintief besloten om in 2007 weer eens een sportieve uitdaging aan te gaan, namelijk: "La Marmotte". Uitleg hierover verderop.

Waarom:
Eigenlijk een simpele reden, ik wil niet geleefd hebben zonder bepaalde dingen ooit bereikt/gedaan te hebben.

In 2001 hebben wij in de vrijwillige brandweer van Nieuw Vossemeer afscheid moeten nemen van een fijne collega, met hem pratende gedurende zijn ziekte drong steeds meer het besef tot mij door dat het niet vanzelfsprekend is dat je 80 wordt en dus niet altijd veel kansen in het leven krijgt om leuke dingen mee te maken. Omdat die kansen schaars zijn moet je iedere mogelijkheid aangrijpen om iets leuks voor jezelf, je gezin en je omgeving te doen.
Om die reden heb ik voor mijzelf een aantal doelen/idealen op allerlei gebied vastgelegd, variërend van sportief naar maatschappelijke dingen….Dit wil overigens niet zeggen dat als ik al die doelen niet heb bereikt ik geen prettig leven heb gehad, het zal het alleen nog beter en mooier maken.

Een van die doelen is het uitrijden van de superzware cyclosportieve fietstocht "La Marmotte".

Wat is de Marmotte nou eigenlijk!
Deze prestatietocht kan met een zware Alpen touretappe vergeleken worden. De rit, die in totaal 174 km lang is, gaat over 4 cols, waarvan in de Tour 3 cols als buiten categorie bestempeld worden. La Marmotte is een prestatietocht waar men aan de hand van de totaaltijd die men over de tocht doet een diploma krijgt uitgereikt in de categorie goud, zilver of brons.

In het wereldje van de fanatieke fietsers is deze tocht erg bekend, bij die andere 16 miljoen nederlanders gaat er waarschijnlijk geen lichtje branden.

Welke Cols!
Lees en huiver: "De start is in Bourg d'Oisans, gelegen in de Franse Alpen, onderaan Alpe d'Huez om precies te zijn. De route voert over de Col de la Croix-de-Fer (hoogte 2067 m), de Télégraphe (1570) en de Galibier (2646) en eindigt op Alpe d'Huez (1860) na 175 km.

Hoe lang mag je daar over doen?
Dat ligt aan je leeftijd, in mijn geval hoop ik in 2007 41 jaar te zijn geworden en dan gelden de volgende tijden:

Brevet d'Or (goud dus) 9 uur 15 minuten
Brevet d'Argent (zilver dus) 11 uur 6 minuten

Voor de rest Brons, maar dan moet je wel voor 18:00 uur aan de klim beginnen....

Later meer!